Vá! Hér er sko eldur í lagi!

Er í lagi að hugsa svona?

Þegar einhver vinur þinn er ástfanginn upp fyrir haus, reynirðu þá ekki að slökkva í? Sinueldar eru hættulegir, þú veist það.

En kannski sleppirðu því að bjarga vini þínum. Þú sérð hvað hann er glaður og þú samgleðst honum. Nema þú sért afbrýðisamur. Eða finnist að hann hafi valið illa, elskan hans sé flagð undir fögru skinni.

segir smellurinn sem oft heyrist á Lindinni. Og skáldið brosir út undir eyru. Því hér er líf í tuskunum og hér er aðalnáunginn, sá sem heldur uppi öllu fjörinu.

Hver skyldi það nú vera?

Framhaldið á Lindinni segir:

Hvað finnst þér nú? Samgleðstu .. eða langar þig að tala um fyrir veslings flóninu?

Mundu samt eitt: Biblían segir, að

Guð er uppspretta kærleikans í heiminum - og hann heldur uppi fjörinu hjá þeim sem kynnast honum. Hvað eigum við þá að álykta að eldur Guðs sé? Gæti hann verið kærleikur?

Meira um það síðar.

Kæri vinur.

Getur þú hjálpað þurfandi um eld?

Ég er þó ekki að tala um vindlinga. Ég er að biðja um eld sem hjálpar í neyð landans.

Gamall smellur talar um ástarsamband sem hófst á því að ungur maður bað laglega stúlku um eld. Skáldið leggur út af þessu og segir:

Lagið vann söngvakeppni sjónvarpsins 1981 - sem var reyndar ekki tengd Eurovision. Þetta var áður en Ísland var "memm". Pálmi Gunnarsson söng, Guðmundur Ingólfsson orti.

En ástin er ekki bara þessi rómantík milli karls og konu. Ástin er svo margt fleira. Móðurást, föðurást, vinátta  - eða geturðu verið vinur þess sem þú hatar? Í stuttu máli sagt: Kærleikurinn er hreyfiafl tilverunnar. Og segulstálið sem heldur okkur saman þegar á bjátar.

Áttu eld til að hlýja þeim sem eygja enga von?
Og hvaða eldsneyti mælirðu með, svo eldurinn kulni ekki út? Hvernig telur þú best að kveikja eldinn og viðhalda honum?